متن روضه امام جواد(علیه السلام)
کنم چو یاد من از حالت امام جواد
شود کباب دل از حالت امام جواد
نه مونسی ، نه انیسی نه یار و غمخواری
که تا دمی کند او رأفت امام جواد
جوان و گوشه بغداد و شهر پر دشمن
فغان زبی کسی و غربت امام جواد
بوقت داد جان، دوستی نبُد پیشش
که پرسد از غم و از محنت امام جواد
امروز برای غربت میوۀ دل ثامن الحجج ، امام جواد گریه کنید ، امام رضا (ع) فرمودند : پسرم (جواد)
به جور و ستم کشته خواهد شد ، اهل آسمانها بر او خواهند گریست 1 بگو آقا ترا به جان جوادت نظری به این مجلس ما کن .
درست امام حسن مجتبی هم در خانه غریب بود ، همسرش قاتلش بود،اما پرستاری چون زینب کبری داشت، کنار بسترش ابی عبدالله بود ، قمر بنی هاشم بود .
اما قربان غربت امام جواد ، کسی کنار بسترش نبود ، هی صدا می زد جگرم ، آیا به او آب دادند ؟ نه والله ،
آن زن ملعونه دستور داد کوزه های آب را جلوی چشمش شکستند ، مثل جدش حسین تشنه جان داد .
1. شمس الدین ، سید مهدی ، در عزای مظلومان ، شفق ، قم ، ص 117 .
منبع:كتاب گلچین احمدی
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: امام جواد(ع)
برچسبها: متن روضه امام جواد(علیه السلام)